ERK-EK

Kadına yönelik şiddet; yakın partner şiddeti, cinsel taciz ve namusa dayalı şiddet, kadın sünneti ve nihayetinde kadın cinayetlerine yol açıyor. 

Cinsiyete dayalı şiddet evde, işte, okulda, sokakta veya internette gerçekleşiyor. Şiddet, hiçbir kültürün meşru parçası değildir. Cinsiyete dayalı şiddet her ülkede,

kültürde veya toplulukta mevcuttur. Dünya çapında her üç kadından biri, çoğunlukla yakın bir partner tarafından fiziksel veya cinsel şiddete maruz kalıyor.

Birleşmiş Milletler Kadın Biriminin yayımladığı verilere göre, dünya genelinde kadınların %35'i hayatlarının bir döneminde eşleri tarafından fiziksel veya

cinsel şiddete maruz kalıyor. Dünya genelinde her gün 137 kadın, aile fertlerinden biri tarafından öldürülüyor. Toplumsal cinsiyete dayalı şiddet, 

anayasal hakkın ihlali anlamına gelmekte, bu ihlalin önlenmesi için hepimize önemli sorumluluklar düşmektedir. Aile içi şiddet suçtur, hukuka aykırıdır ve bu

nedenle de özel bir mesele değildir. Sessizlik, aile içi şiddetin devam etmesine neden olur. Herkes, kadınlar dahil, güvende ve korkusuz olma hakkına

sahiptir, ev içi alan dahil her yerde. Mağdurun davranışı asla bir rıza göstergesi olarak alınamaz. Bu, suçu mağdura / hayatta kalana kaydırır ve en aza

indirir. Soruşturma açılması ise kadının beyanına dayalı olmalıdır. Cinsel tercihlerinden dolayı (LGBT bireyler, trans kadınlar, lezbiyenler, biseksüeller…)

ötekileştirilip yok sayılmaya çalışılıyorlar. Toplamda ERK-EK’e karşı birlik, dayanışma ve mücadele, insan hakları mücadelesinde bizleri bir araya getiriyor.

Kapitalizmden beslenen, militarizmle sarıp sarmalanan, din, töre ve geleneklerle içselleştirilen, feodal erkek şiddeti, sistem tarafından değişik biçimler ve

adlarla yeniden yeniden üretiliyor. TV, gazeteler ve sosyal medya aracılığı ile ırkçılık ve şovenizm körüklenerek, namus ve töre cinayetleri neredeyse

cezasızlık ile ödüllendiriliyor. Dünyanın her yerinde kadınlar ulusal, sınıfsal, cinsel sömürü ve saldırılara maruz kalmakta. Sermaye gibi, şiddetin de vatanı

milleti, dini, mezhebi yok. Toplumsal cinsiyet eşitsizliğine, ayrımcılığa, ataerkil toplumsal şiddete, aile içi şiddete, savaşa, militarizme, ırkçılığa, milliyetçiliğe

ve faşizme karşı kadınlar dayanışmayı örüyor, seslerini yükseltiyorlar.

Bu fotoğraf projemiz ile kadınları daha güçlü, daha özgüveni yüksek, daha bağımsız ve özgür biçimde anlatabilmek adına yola çıktık. 

Bu meselede saldırgan erkeği göstermenin ve onu koruyan adalet sistemi (ERK) konusunda farkındalık yaratmanın önemine inanıyoruz.

FOTOĞRAFÇILAR

Adem Topal

Ahmet Kemal Akıncı

Ali Osman Abalı

Arman Camgözoğlu

Aylin Leblebici Öztürk

Aysun Ataç

Baytekin Kara

Bese Balkan

Betül Toygar

Deniz Özbolat

Efsun Polat Koyuncu

Engin Çolakoğlu

Enver Enli

Faruk Bilal

Figen Özkan

Gülseren Akdoğanbulut

Hakan Gönüllü

Hakan Ottaş

Halil Doğan

Hamza Yıldız

Hatice Ataç

Hatice Çelik

Hayriye Mihyaz

Kasım Yıldırım

Kerem Ocak

Kinyas Bostancı

Mehmet Özer

Meliha Coşkun

Metin Ekinci

Metin Yoksu

Murat Germen

Nil Ayral

Nursen Bilgin Kadayıfçıoğlu

Özcan Yaman

Paşa İmrek

Rewşen Kanat

Şafak Hacaloğlu

Şakir Sağlam

Selami Büyüknisan

Sevgi Kaygun

Tamer Arda Erşin

Yeşim Ağaoğlu

Yüksel Uygun

Zeynep Yılmaz

-----------------------------------------

 Kadına Yönelik Şiddete Karşı Bir Duruş Fotoğraf Projesi 

redfotoğraf grubunun 2021 yılındaki ilk fotoğraf projesinin teması, şiddete  maruz kalmış güçlü kadınlar ve şiddet uygulayan aciz erkekler olarak belirlenmiş ve yapılan açık çağrı ile  fotoğraflar toplanmıştır. Mart 2021 

------------------------------------------------------------

8 Mart’a Dair…

8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nden bahsederken, unutmamamız gereken en önemli unsur, temelinde uzun yıllara dayalı bir kadın mücadelesinin yer

aldığıdır. Bu mücadelenin ilk adımları, insani çalışma koşullarının sağlanması olmuştur. Uzun çalışma saatleri, sağlıksız çalışma koşulları, düşük ücretler

kadın ve erkek işçileri zorlarken, kadınlar daha düşük ücretlerle erkeklerden iki kat fazla ezilmektedirler. 8 Mart 1857’de Amerika’nın New York şehrinde,

kadın teksMl işçilerinin insanca çalışma koşulları için başlaNğı grev, polisin kadınları fabrikaya kilitlemesi ve çıkan yangında 120 kadın işçinin hayaRnı

kaybetmesiyle sonuçlanır.

Ancak alevler dünya kadınlarının kalbinde yanmaya devam eder. 26-27 Ağustos 1910’da Kopenhag’da Sosyalist Enternasyonel’e bağlı olarak gerçekleşen

Dünya Sosyalist Kadınlar Kongresinde, Clara Zetkin ve Rosa Luxemburg‘un öncülüğünde resmi olarak Dünya Kadınlar Günü olarak ilan edilir. 4-8 Mart

1917’de Rusya’da gerçekleşen büyük kadın yürüyüşü ise Çarlık Rusyası’nın yıkılmasına götüren olaylar zincirini başlatacaktır. Bu yönüyle bir devrin

kapanmasına kadınlar öncülük etmiştir. 1921’de Rusya’da 3. Enternasyonel’de, 

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü olarak tanımlanır. Aynı yıl ülkemizde de

Rahime Selimova ve Cemile Nuşirvanova adlı iki komünist kız kardeşin girişimi ile 

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü gerçekleştirilir.

1977’de Birleşmiş Milletler 8 Mart’ı Dünya Kadınlar Günü olarak ilan eder. 

Dünya kadınların mücadelesini konuşurken, bu anmaları anlamlı kılacak olan,

kuşkusuz mücadelenin neye ve kime karşı verildiğini hatırlamak ve hatırlatmak olacaktır. Mücadelemiz hem kadınları hem erkekleri ezen, toplumsal

cinsiyet rolleri üzerinden, heteronormavite üzerinden kadınları bir kat daha fazla ezen patriyarkla (ataerki) iledir. Bu nedenle bizler bu 8 Mart’ı failin,

ataerki’nin, ERK-EK’liğin sorgulandığı bir fotoğraf projesi ile anlamlandırmak 

üzere yola çıktık.